د امام علی عليه السلام لنډې ويناوې (1-10) حکمت 1 : (له فتنو سره د چلند طریقه) قَال َ[عليه السلام] كُنْ فِى الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: په فتنو کې د دوه کلن اوښ په شان اوسه چې نه ملا لري چې سپرلي ورکړي او نه تۍ چې ولشل شي. حکمت 2 : (د رذایلو پیژندل) وَ قَالَ [عليه السلام] أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ . د خدای سلام دې وي پر هغه وې فرمایل: هغه کس چې ځان په تمې کې پټ کړي ځان یې سپک کړی دی، اوڅوک چې د خپلو سختیو راز ښکاره کړي ځان یې خوار کړی دی او څوک چې ژبه په ځان واکمنه کړي ځان یې بې ارزښته کړی دی. حكمت 3 : (د رذایلو پیژندل) وَ قَالَ [عليه السلام] الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِى بَلْدَتِهِ . دخدای سلام دې وي پر هغه وې فرمایل: شومي شرم ، او ویره نقصان دی او بیوزلي هوښیار سړی په برهان کې پڅوي او بې وزله کس په خپل ښار کې هم پردی دی. حکمت 4 : (اخلاقي ارزښتونه او ارزښت ضد څیزونه) وَ قَالَ [عليه السلام] الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِينُ الرِّضَى . د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل:بې وسي افت، صبر میړانه ، او زهد شتمني ده او پرهیزګاري ساتونکی ډال دی او راضي والی او خوښي څومره ښه ملګری دی. حکمت 5 : (د اخلاقي ارزښتونو پیژندل) وَ قَالَ [عليه السلام] الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِيمَةٌ وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ وَ الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ. د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: علم قیمتي میراث، او اداب تل تاند زیور او فکر رڼه هنداره ده. حکمت 6 : (د رازدارۍ او خوشرویۍ ارزښت) وَ قَالَ [عليه السلام] صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ وَ رُوِيَ أَنَّهُ قَالَ فِى الْعِبَارَةِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَيْضاً الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُيُوبِ وَ مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ . او د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: د پوه سینه د هغه د راز صندوق دی ، او روڼ تندی د دوستانو د پیدا کولو وسیله او صبر د عیبونو د پټولو هدیره ده. او یا یې وفرمایل:پوښتنه کول د عیبونو د پټولو وسیله ده او د خود راضي انسان دښمنان پریمانه دی. حکمت 7 : ( اقتصادي سرښندنه او د اخرت یادونه) وَ قَالَ [عليه السلام] وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِى عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِى آجَالِهِمْ . او د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: صدقه ورکول ګټه ور درمل دي ، او په دنیا کې د بندګانو کړه به سبا دهغوی د سترګو په وړاندې وي. حکمت 8 : (د انسان د بدن هیښتیاوې) وَ قَالَ [عليه السلام] اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ يَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ يَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ . او د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: د انسان په ځانګړتیاوو حیرانه شئ چې په یوې ټوټې ( وازګې )سره ګوري او په (غوښې) سره خبرې کوي او په (هډوکي) سره اوري او له (سوري ساه اخلي)!! حکمت 9 : (انسان ته د دنیا د مخه کولو یا شاکولو پایلې) وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ . او د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: کله چې دنیا چاته ته مخه کړي د نورو نیکۍ ور په پور کړي او کله چې ترې مخ واړوي دهغه خپلې نیکۍ هم وتروړي. حکمت10 : (له خلکو سره د ژوند روده) وَ قَالَ [عليه السلام] خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ . او د خدای سلام دې وي پر هغه ويې فرمایل: له خلکو سره داسې ناسته پاسته ولرئ چې که مړه شوئ په تاسو اوښکې توی کړي ، او که ژوندي پاتې شوئ ستاسو لیواله شي.